Recensie Kleurhonger, vanuit de Werkgroep Herkenning

12 november 2025

BOEKRECENSIE ‘KLEURHONGER’ VAN RACHEL DE MEIJER

‘Kleurhonger’ is een roman, geschreven door Rachel de Meijer. Zij is redacteur bij de NOS en schreef eerder een boek over Zeeuws-Vlaanderen, de regio waar zij opgroeide.

Dit verhaal speelt zich ook voor een deel af in Zeeuws-Vlaanderen, in het dorpje Groede. Pien groeit hier op in een NSB gezin. Zij ontmoet in een interneringskamp na de oorlog  Johan, met wie ze een dochter krijgt, Eva. Als Eva op haar 14^e door een loslippige dorpsgenoot over het NSB verleden van haar ouders/grootouders hoort probeert zij hierover te praten thuis. Als gevolg hiervan krijgt haar moeder een zenuwinzinking en wordt opgenomen in een psychiatrische kliniek. Het kan haar moeders dood worden als ze het onderwerp nog eens ter sprake brengt, dus houdt Eva verder haar mond. Pas als een onbekende vrouw contact met Eva zoekt, komt zij meer te weten en start de zoektocht naar het verleden.

Het boek leest deels als een spannend boek, wat maakt dat je door wil lezen totdat je weet hoe het afloopt met de hoofdpersonen. Maar het geeft ook een goede beschrijving van intergenerationele overdracht. De ‘nerveuze oma Biere, altijd in paniek en boos op de wereld’, de ongrijpbare en wispelturige moeder Pien, de tierende vader Johan en Eva, die vanaf haar 12^e jaar met een fotocamera ‘met het geduld van een monnik’ de minieme verschillen in de gezichtsuitdrukkingen van haar moeder vastlegt, in een wanhopige poging iets te begrijpen van ‘wat er is’ met haar moeder en tot haar door te dringen. Het maakt dat Eva ook moeite heeft zich te verbinden met anderen en liever haar heil zoekt bij dieren zoals een aangespoelde orka.

De aanleiding voor het schrijven van deze roman was een verhaal dat de schrijfster hoorde, over een moeder en dochter uit een NSB familie die na de bevrijding terugkeerden naar hun dorp in Zeeuws-Vlaanderen en daar alles behalve vriendelijk ontvangen werden. In het CABR archief vond de schrijfster vervolgens een dossier van een Zeeuws-Vlaamse klompenhandelaar die 16.000 houten klompen aan SS leverde voor Auschwitz en daar 20.000 euro aan verdiende. Op dit en nog een aantal andere dossiers baseerde de schrijfster haar roman. Het bevat dus wel historische feiten, maar de personen zijn fictief.

Het is een toegankelijk, prettig lezende boek, misschien vooral ook geschikt voor mensen die nog niet zo bekend zijn met de collaboratiegeschiedenis, het CABR en de thematiek van de doorwerking  van het verleden op het heden.

Koop ‘Kleurhonger’ bij uw boekhandel, of hier online.