Raadgevers
18 augustus 2014
Hij schreef. Hij publiceerde niet.
Twee weken geleden schreef ik mijn eerste blog ooit. Daar kreeg ik niet alleen enthousiaste reacties op, maar ook een paar zure. ‘Waarom zou je een blog moeten schrijven? Ik weet niet eens wat dat is, een blog.’
De lastigste reacties betroffen de beoogde frequentie. Vertelde de ene specialist me dat blogs alleen gelezen worden als ze met een heldere regelmaat en met korte tussenpozen geschreven worden, de ander betoogde juist dat een teveel aan nieuwe teksten ze minder exclusief maakt en mede daardoor minder aantrekkelijk voor de potentiële lezer. Naar wie moest ik luisteren?
Ben je een tekst aan het schrijven, dan speelt diezelfde vraag ongetwijfeld ook voor jou. Op een gegeven moment beslis je immers om ‘iets’ aan anderen te laten lezen. Je liefste vindt dat je er niets meer aan moet veranderen, je beste vriend probeert voorzichtig te zeggen dat je eigenlijk beter opnieuw kunt beginnen, je redacteur stelt voor om de openingsscène te verplaatsen naar de tweede helft van het boek, terwijl je kritische vader bij een dubbel check van je feiten op verschillende fouten is gestuit. Wie heeft er gelijk? (Afgezien van je vader, die nu eenmaal altijd gelijk heeft.)
Terwijl ik probeerde te bepalen naar welke raadgever ik mijn oren moest laten hangen, las ik de biografie over J.D.Salinger, van David Shields en Shane Salerno, in een vertaling van Gies Aalberts, Ed van Eeden, Edwin Krijgsman en Erik de Vries. Het is een uitgave van De Arbeiderspers en een absolute aanrader (maar dat terzijde). Ik las de 626 pagina’s met een gele markeerstift en heb heel veel zinnen geel gemaakt. Dit is zo’n boek waarvan je na lezing denkt: ‘Jammer, dat ik het uit heb.’
Eén conclusie kon ik met zekerheid trekken: laat je keuzes niet afhangen van je raadgevers. Natuurlijk zijn er mensen die het goed met je voor hebben, die je met oprechte bedoelingen raad willen geven en het kan vast geen kwaad daar naar te luisteren, maar laat de keuzes die je maakt vooral je eigen keuzes zijn. Tegen alle raadgevingen in heeft Salinger al heel vroeg besloten niets meer te publiceren. Hij schreef. Hij publiceerde niet. Als de biografen gelijk hebben zullen er de komende jaren met regelmaat titels van hem verschijnen. De eerste zal zijn The Family Glass.
Salinger/Open Domein nr. 49/De Arbeiderspers