Jaap Bos (Rotterdam, 1961) is verbonden aan de Universiteit Utrecht, faculteit sociale wetenschappen. Hij studeerde psychologie en is auteur van een aantal titels over o.a. Freud en de psychoanalyse. Bos is tevens de biograaf van de pedagoog M.J.Langeveld. Hij publiceerde onder meer in De Gids, De Groene Amsterdammer, NRC en Tijdschrift voor Biografie, waarvan hij tevens hoofdredacteur is. Zijn roman De wet van Moenk is in januari 2016 verschenen, bij Magonia.
Ik wist niet dat we met woorden geesten opriepen.
In De wet van Moenk volgen we twee mensen. De ik-figuur uit de roman is op zoek naar wat er misging in zijn leven. De ander is Moenk, een jonge, veelbelovende fotograaf. Hij is onderweg naar zijn moeder, die stervende is. Zij is een succesvol schrijfster, wier laatste boek tot veel ophef heeft geleid. Als de verhalen uiteindelijk bij elkaar komen, blijkt dat de personages langs verschillende wegen toenadering tot elkaar hebben gezocht. De wet van Moenk is een ingenieuze vertelling over een vader-zoon relatie. De spanning die de tekst oproept, houdt je als lezer vanaf de eerste bladzijde in de ban.
‘De ziel’, zei uw moeder, ‘de ziel is maar een vonk, een vonk die aan en uit springt, hoe kun je daarvan verwachten dat hij onsterfelijk is?’ ‘Een vonk?’ had de dokter gezegd. Ze had naar hem gekeken met een geamuseerde blik. ‘Wat overblijft van de mens is niet de ziel, maar de stem, een manier van spreken.
De wet van Moenk is een moderne ideeënroman, een sterk verhaal over herinneren en de menselijke geest. Een boek over liefde en verlies.