Miguel Declercq (1976) schrijft en tekent. Zijn poëzie werd genomineerd voor de C. Buddingh’- en de Herman de Coninckprijs, en bekroond met de Hugues C. Pernathprijs. Hij woont in Gent met zijn hond Lexi.
Zijn eerste drie bundels verschenen bij De Arbeiderspers. Zijn lang verwachte vierde bundel – De weeromstuit – verscheen in november 2024 bij uitgeverij Magonia.
In De weeromstuit houdt de dichter zijn metier, zijn besognes en de hoogten en laagten van het leven tegen het licht. Hij ontziet daarbij niemand, vooral zichzelf niet. Het resultaat zijn uitgepuurde, welluidende en melancholische gedichten die niemand onberoerd zullen laten.
De pers over zijn werk:
- Declercq is een uitzonderlijk taalvirtuoos, die moeiteloos met registers, stijlen en vormen goochelt. – Humo
- IJzersterke beelden en vooral ritmisch perfect gecomponeerde verzen. – De Standaard
- Belachelijke sterk. – Knack
De weg van alle vlees
Ik hoef de namen van die bloemen niet te kennen
om te zien dat ze verwelken,
dat ze zich in tweeën plooien.
Wat doodgaat, heeft geen naam meer nodig.
Zelfs mensen.
Waarom zou dat je droevig stemmen?
De die die komen en de die die gaan,
zijn onderling inwisselbaar:
het is niet iedereen gegeven
om geschiedenis te schrijven. Stof zijn we
en tot stof zullen we wederkeren.
Wat kostbaar is,
staat altijd op het punt
om te verdwijnen.